ครึ่งปีแล้ว ทำอะไรลงไปบ้าง

งานแรกของปี ละครเวที “ล่าท้าฝัน” กำกับและดัดแปลงบทให้กับ ม.ศิลปากร ict นักแสดงเป็นนักเรียนการแสดงรุ่นแรกของเราเอง เรื่องนี้แปลและดัดแปลงจากละครสมัยใหม่ของเยอรมัน เรื่อง Creeps ของ Lutz Hubner โดย ปานรัตน กริชชาญชัยร่วมแปล แสดงไปเมื่อเดือนมกราคม

 

  

 

งานต่อมา โครงการอ่านบทละคร “อ่านผู้หญิง” มาอีกแล้วกับการแสดงอ่านบทละคร คราวนี้ชวนเฉพาะนักการละครหญิงสิบคน เลือกวรรณกรรมที่รักเกี่ยวกับผู้หญิงมาอ่านกันในเดือนมีนาคมเดือนของผู้หญิง งานทุกชิ้นในครั้งนี้น่าสนใจด้วยตัวของมันเอง และสะท้อนความเป็นตัวเป็นตนของคนทำชิ้นงานนั้น มีผู้ชมที่เป็นแฟนของงานอ่าน บอกว่าครั้งนี้ดูสงบๆเนือยลง ไม่เหมือนครั้งก่อนมา ในส่วนตัวกลับเห็นว่านี่คือความแตกต่าง และความโดดเด่นในการพูดเรื่องประเด็นผู้หญิงโดยผู้หญิง ที่ใช้วิธีการเล่าเรื่องที่มีน้ำเสียงที่แตกต่าง และไม่ติดกับกับความน่าจะเป็น 

 

  

 

ในงานนนี้ตัวเองนำเสนองานชิ้นหนึ่ง เลือกเรื่องสั้นของนักเขียนเฟมินิสต์รุ่นแรกๆเรื่อง “ผู้หญิงในห้องสีเหลือง”  The Yellow Wallpaper เขียนโดย ชาร์ลอตต์ เพอร์กิ้น กิลแมน  แปลโดยคุณจิระนันท์ พิตรปรีชา ซึ่งเคยอ่านเมื่อนานมากมาแล้วและยังคงอยู่ในใจเสมอมา เป็นเรื่องเล่าผ่านกระแสสำนึกของหญิงวิกลจริตคนหนึ่งที่ถูกรักและถูกรักษาในทางที่ไม่เหมาะสมกับเธอ

 

เมษายนเดือนแห่งการเรียนรู้ เรามาชวนสมาชิกเก่าและน้องนักศึกษาที่มาฝึกงานกลับเข้าห้องเรียนละคร การแสดง และเปิดอบรมออกแบบแสง ปรับปรุงละครโรงเล็ก เตรียมละครใหญ่ของเราในปีนี้คือ  “คือผู้อภิวัฒน์” หลังจากนั้นเราซ้อมกันสามเดือนโดยไม่รับงานอย่างอื่นยกเว้นงานสอนและงานอบรมละคร เราทำงานกันอย่างหนักท่ามกลางความปั่นป่วนความบาดหมางและความหวาดระแวงกับสถานการณ์บ้านเมือง

 

ปลายเดือนมิถุนายนต่อต้นเดือนกรกฎาคม แสดงละครเวที “คือผู้อภิวัฒน์” ละครที่เป็นเหมือนโลโก้ของพระจันทร์เสี้ยวการละคร สิบปีก็กลับมาอีกครั้ง ครั้งนี้กลับมาในวาระครบรอบ 110 ปี อ.ปรีดี พนมยงค์ จากที่เคยดู เคยแสดง มาครั้งนี้เป็นผู้กำกับ และผลออกมาเป็นที่น่าภาคภูมิใจกับสารสาระกระบวนการการทำงานปฏิสัมพันธ์ของคนงานและเสียงตอบรับที่ราได้รับ ตามไปอ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่ 
http://crescentmoontheatre.blogspot.com/2010/07/blog-post.html

 

เดือนหน้าสิงหาคม พระจันทร์เสี้ยวการละครเตรียมตัวทัวร์ “คือผู้อภิวัฒน์” อีกห้ารอบ